Gek op muziek

Eerst wilde ik mijn initiatief zo noemen. Een belangrijk onderdeel ervan is namelijk dat ik muziek wil maken met andere muzikanten voor mensen met een psychische beperking. Hoe dat zo? Zoals veel van de initiatiefnemers waar ik mee heb gewerkt: ik spreek vanuit eigen ervaring. 12 jaar geleden ben ik een paar maanden met een vrij heftige depressie opgenomen geweest (gelukkig eenmalig), en muziek was een van de weinige dingen die me nog konden raken. Ik herinner me nog goed de vrijdagochtenden, waarbij geestelijk verzorger Govert Bach (inderdaad nazaat van) mooie muziek draaide, al dan niet op verzoek, voor interne en ambulante clienten die het op konden brengen om te komen. Prettige, veilige momenten voor ons die de draad een tijdje kwijt waren en door de muziek even opgetild werden.

Maar ook bewaar ik heel goede herinneringen aan het jaar na de middelbare school, waarin ik werkte in een Camphillgemeenschap voor verstandelijk gehandicapte volwassenen. Er werd hier veel muziekgemaakt, en ik zag hoe de houterigste autistische mensen smolten als we samen liedjes zongen. Onvergetelijk zijn mijn blokfluitduetten met Robert, een man met het syndroom van Down, bij wie de muziekstukken extra lang duurden, omdat hij niet alleen alle tonen mooi lang en vibrerend aanhield, maar ook zijn fluit wegens intensieve blaastechniek regelmatig van overtollig vocht moest ontdoen. En dan heb ik het nog niet eens over de mooie muziektherapiesessies, waardoor ik er tot op de dag van vandaag ernstig rekening mee houd dat ik dat nog eens ga studeren. Maar dan is het wel goed om eerst eens wat ervaring op te doen, na al die jaren andere nuttige dingen doen.

Ik heb Govert Bach laatst eens opgezocht, om hem wat ideeen voor te leggen over het spelen voor mensen met een psychische beperking. Hij was misschien iets grijzer geworden, maar nog steeds onverminderd enthousiast over muziek als medicijn. De muziekochtenden doet hij nog steeds, en ik ben er ook even bij gaan zitten. Op mijn verzoek draaide Govert nog wat Ierse muziek, want we waren het er allebei over eens dat dit echt heilzame muziek is. Hij vond het een goed idee van me om zo nu en dan Ierse muziek te komen maken met een aantal muzikanten tijdens zijn muziekochtend.

Binnenkort heb ik ook een afspraak bij 'de concurrent', om als vrijwillig muziekbegeleider te komen spelen met ambulante clienten. Ben heel benieuwd: ervaringsdeskundige zijn betekent nog niet automatisch dat je de ideale begeleider bent. En verder heb ik ook gereageerd op een oproep voor muzikanten om te spelen bij buurtrestaurants bij de Regenbooggroep. Het duurde een tijdje voordat ik antwoord kreeg, omdat ze nog iemand zochten die deze optredens wil organiseren. Daar zou wel eens het een en ander in elkaar geschoven kunnen worden, lijkt me...

Afbeelding: logo van de Vlaamse literaire tournee Te gek voor woorden